ยน 10 ตอนที่ 1 (ยน 9:39-10:21)
39พระเยซูเจ้าตรัสว่า
“เรามาในโลกนี้เพื่อพิพากษา
คนที่มองไม่เห็น จะได้มองเห็น
ส่วนคนที่มองเห็นlจะกลายเป็นคนตาบอด”

40ชาวฟาริสีบางคนซึ่งอยู่ที่นั่นได้ยินพระวาจาเหล่านี้ จึงทูลถามพระองค์ว่า “พวกเราก็ตาบอดด้วยใช่ไหม” 41พระเยซูเจ้าทรงตอบว่า
ถ้าท่านทั้งหลายตาบอด
ท่านก็ไม่มีบาป
แต่ท่านกล่าวว่า ”เรามองเห็น”
บาปของท่านจึงยังคงอยู่
----------------------------
“ผู้เลี้ยงแกะ” ที่ดี
-------------------------------
10 1เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่ไม่เข้าคอกแกะทางประตู แต่ปีนเข้าทางอื่น ก็เป็นขโมยและโจร 2ผู้ที่เข้าทางประตูก็เป็นผู้เลี้ยงแกะ 3คนเฝ้าประตูย่อมเปิดประตูให้เขาเข้าไป บรรดาแกะก็ฟังเสียงเขา เขาเรียกชื่อแกะของตนทีละตัว และพาออกไปข้างนอก 4เมื่อเขาพาแกะออกไปหมดแล้ว เขาจะเดินนำหน้า และแกะก็ตามไปเพราะจำเสียงของเขาได้ 5แกะจะไม่ตามคนแปลกหน้าเลย แต่จะหนีจากเขา เพราะไม่รู้จักเสียงของคนแปลกหน้า
6พระเยซูเจ้าตรัสอุปมาเรื่องนี้ให้คนเหล่านั้นฟัง แต่เขาไม่เข้าใจว่าสิ่งที่พระองค์ตรัสนั้นหมายถึงสิ่งใด
7พระเยซูเจ้ายังตรัสกับเขาอีกว่า
“เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า
เราเป็นประตูคอกแกะ
8ทุกคนที่มาdก่อนหน้าเรา
เป็นขโมยและโจร
แต่แกะมิได้ฟังเสียงของเขาเหล่านั้น
9เราเป็นประตู
ผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น
เขาจะเข้าจะออก
และจะพบทุ่งหญ้า
10ขโมยย่อมมา
เพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย
เรามา เพื่อให้แกะมีชีวิต
และมีชีวิตอย่างสมบูรณ์
11เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี
ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน
12ลูกจ้าง ที่ไม่ใช่ผู้เลี้ยงแกะ
และไม่เป็นเจ้าของแกะ
เมื่อเห็นสุนัขป่าเข้ามา
ก็ละทิ้งบรรดาแกะและหนีไป
สุนัขป่าแย่งชิงแกะ และฝูงแกะก็กระจัดกระจายไป
13ลูกจ้างวิ่งหนีเพราะเขาเป็นเพียงลูกจ้าง
ไม่มีความห่วงใยฝูงแกะเลย
14เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี
เรารู้จักแกะของเรา
และแกะของเราก็รู้จักเรา
15พระบิดาทรงรู้จักเราฉันใด
เราก็รู้จักพระบิดาฉันนั้น
เรายอมสละชีวิตเพื่อแกะของเรา
16เรายังมีแกะอื่นๆ
ซึ่งไม่อยู่ในคอกนี้
เราต้องนำหน้าแกะเหล่านี้ด้วยh
แกะจะฟังเสียงของเรา
จะมีแกะเพียงฝูงเดียว
และผู้เลี้ยงเพียงคนเดียว
17พระบิดาทรงรักเรา
เพราะเราสละชีวิตของเรา
เพื่อจะเอาชีวิตนั้นคืนมาอีก
18ไม่มีใครเอาชีวิตไปจากเราได้
แต่เราเองสมัครใจjสละชีวิตนั้น
เรามีอำนาจที่จะสละชีวิตของเรา
และมีอำนาจที่จะเอาชีวิตนั้นคืนมาอีก
นี่คือพระบัญชาที่เราได้รับจากพระบิดาของเรา”
19ชาวยิวมีความคิดเห็นแตกต่างกันอีกเพราะพระวาจานี้ 20หลายคนพูดว่า “คนนี้ถูกปีศาจสิง กำลังพูดเพ้อเจ้อ ท่านทั้งหลายฟังเขาทำไม” 21คนอื่นพูดว่า “ถ้อยคำเหล่านี้ไม่ใช่ถ้อยคำของผู้ถูกปีศาจสิง ปีศาจรักษาตาของคนตาบอดได้หรือ”